۱۳۸۸ دی ۲۲, سه‌شنبه

نگاهی به آمار انتخابات ُنه دورۀ ریاست جمهوری در ایران بر طبق داده های سالنامۀ آماری سال 86

نگاهی به آمار انتخابات ُنه دورۀ ریاست جمهوری در ایران بر طبق داده های سالنامۀ آماری سال 86

دوره های انتخابات

تعداد دارندگان حق رأی

تعداد رأی دهندگان

درصد رأی دهندگان به دارندگان حق رأی

تغییرات درصد رأی دهندگان به دارندگان حق رأی نسبت به دورۀ قبل

درصد رشد جمعیت دارای حق رأی نسبت به دورۀ قبل

درصد رشد جمعیت رأی دهنده نسبت به دورۀ قبل

اول

20993643

14152907

67.4

   

دوم

22687017

14572493

64.23

3.17 -

8.07

2.96

سوم *

22687017

16847715

74.26

10.03

0.00

15.61

چهارم

25993802

14238587

54.76

19.5 -

14.57

15.49-

پنجم

30139598

16452562

54.59

0.17 -

15.95

15.55

ششم

33156055

16796755

50.59

4 -

10.01

2.09

هفتم **

36466487

29145745

79.93

29.34

9.98

73.52

هشتم

42170230

28155969

66.77

13.16 -

15.64

3.4 -

نهم

46786418

27958931

59.76

7.01 -

10.95

0.7 -


 

* برابر بودن تعداد دارندگان حق رأی در دورۀ سوم با دورۀ دوم بدین علت بود که انتخابات دورۀ سوم فقط با فاصلۀ اندکی بیش دو ماه از انتخابات دورۀ دوم انجام شد. انتخابات دورۀ دوم در 1360.5.11 و انتخابات دورۀ سوم در 1360.7.18 انجام گرفت.

** افزایش فوق العادۀ درصد تغییر شمار رأی دهندگان در دورۀ هفتم نسبت به دورۀ قبل مربوط به انتخابات دورۀ اول خاتمی و ایجاد توهم وسیع در بین مردم به تغییر اوضاع کشور از طریق اصلاحات است.

جدول بالا نشان می دهد که در همۀ دوره ها – غیر از انتخابات دورۀ سوم (که پس از ترور رجائی و باهنر انجام شد) و انتخابات دورۀ هفتم (دورۀ اول خاتمی) – درصد رأی دهندگان به دارندگان حق رأی سیر نزولی داشته است. همچنین می توان ملاحظه کرد که درصد رشد جمعیت رأی دهنده هر دوره نسبت به دورۀ پیش - به جز انتخابات دورۀ سوم و هفتم - از درصد رشد جمعیت دارندۀ حق رأی کمتر بوده است. افزایش شمار مطلق و نسبی رأی دهندگان در زمان رواج عوام فریبی اصلاح طلبانه و نیز در وضعیت سیاسی و روانی جامعه به هنگام ترور کور، نکتۀ قابل توجهی است. این امر نشان می دهد که هنگام رواج عوام فریبی ها و توهمات اصلاح طلبانه یا به هنگام مبارزات تروریستی ضد رژیم – مبارزه ای که برای توده ها قابل فهم نیست و در چهارچوب مبارزات آنها قرار ندارد – توهم مردم نسبت به رژیم یا جناحی از آن و جانبداری بخش های قابل ملاحظه ای از جمعیت از رژیم افزایش می یابد. بدینسان مبارزه با رژیم باید همراه با افشاگری و مرزبندی قاطع با هرگونه توهم و عوام فریبی اصلاح طلبانه و نیز مرزبندی با روش های مبارزاتی تروریستی و به طور کلی مبارزات جدا از تودۀ مردم باشد.

هرچند انتخابات در جامعۀ بورژوائی به طور کلی و در رژیم ضد دموکراتیک و ارتجاعی جمهوری اسلامی به هیچ وجه شاخص واقعی وضع سیاسی جامعه نیست، اما همین آمار انتخابات که هیچ تردیدی در تقلبی و ساختگی بودن آن وجود ندارد نشان دهندۀ ریزش توهم وسیع مردم نسبت به این رژیم است.

تنها با مبارزۀ مستمر و همه جانبه (سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، نظری و فرهنگی) با نظام سرمایه داری و رژیم جمهوری اسلامی، با افشاگری همه جانبه، و ارائۀ آلترناتیو مثبت کمونیست ها در تمام زمینه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و نظری می توان این توهم زدائی را تقویت کرد و زمینۀ ایجاد آگاهی و بیداری سیاسی را در طبقۀ کارگر و دیگر زحمتکشان گسترش داد و عمق بخشید.

باید از هم اکنون زمینه های تبلیغ، ترویج و افشاگری به ضد خیمه شب بازی انتخابات ریاست جمهوری را فراهم نمود و مطالبات آشکال سیاسی مورد نظر کمونیست ها، یعنی همۀ خواست ها و ساختارهای جمهوری دموکراتیک شورائی و راه رسیدن به آن را به روش های مختلف برای کارگران، زنان، دانشجویان، معلمان و همۀ زحمتکشان و نیروهای دموکرات یا مستعد دموکراسی بیان کرد.

٢۷ اسفند ۱٣٨۷

۱۷ مارس ٢٠٠۹

جمعی از کمونیستهای ایران (آذرخش)

www.aazarakhsh.org

azarakhshi@gmail.com


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 


 
ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)